Jest to niezwykła opowieść o tym, co zawsze chcieliście wiedzieć o Żydach, ale nigdy o to nie spytaliście.
Inspiracją do napisania książki był Szewach Weiss – izraelski mąż stanu, profesor nauk politycznych, ambasador Izraela w Polsce w latach 2001-2003. Rozmowy Joanny Krygier z profesorem Weissem są osią opowieści. Autorka w Żydach, Polakach i Niemcach szuka źródeł miłości i nienawiści. Pyta o Boga i Jego udział w historii. Opowiada o symbolicznych słoniach, gwiazdach i… kurzu. Zabiera głos w sprawie Jedwabnego i konfliktu bliskowschodniego. Dotyka tematów tragicznych, czyniąc to szczerze, choć nierzadko kontrowersyjnie.

To nie jest książka historyczna, to opowieść o duszach: polskiej i żydowskiej.
„Co jest w człowieku takiego, co sprawia, że w pewnym momencie życie nie jest najważniejsze?” – pyta Joanna Krygier. Jej praca jest w pewnym sensie odpowiedzią na to pytanie. Stereotypy, w tym polsko-żydowskie, są jak etykiety na butelkach, pełnią funkcję drogowskazów. Jednakże nie zawsze pozwalają na zgłębienie prawdy o narodach, których dotyczą.
Polacy i Żydzi, zdaniem autorki, mogą już dziś naklejać nowe etykiety, w których będą dominować wartości dla obydwu narodów wiodące: miłość i zdolność do przebaczenia.

„Zło dobrem zwyciężaj” – głosił za pewnym Żydem błogosławiony ks. Jerzy. Tylko narody doświadczone przez najstraszliwsze zło stać na prawdziwe miłosierdzie.

prof. Jan Żaryn