PCh 36

Polonia Christiana:Teatr promuje dewiacje

Jeśli pojawia się w teatrze temat rodziny, to zawsze jest to rodzina patologiczna, w której relacje między jej członkami są (…) toksyczne. Żadnych pozytywnych wzorców. Jeśli na scenie widzimy postać uosabiającą wiarę katolicką, to okazuje się, że jest to hipokryta – na zewnątrz świętoszkowaty, w rzeczywistości okazuje się figurą bardzo negatywną, wręcz obrzydliwą. Jeśli temat spektaklu dotyka patriotyzmu, to wyłącznie w kategorii prześmiewczej albo też ukazując patriotyzm, jako niebezpieczny, wojujący nacjonalizm. (…) Jeśli zaś w przedstawieniu mówi się pozytywnie o miłości, to tylko wtedy, gdy dotyczy to związków dewiacyjnych, jednopłciowych, homoseksualnych – pisze w tekście „Teatr – zabijanie tożsamości narodowej” Temida Stankiewicz-Podhorecka. Artykuł ukazał się w najnowszym wydaniu dwumiesięcznika „Polonia Christiana”, który właśnie trafił do sprzedaży.

Styczniowo-lutowy numer pisma „Polonia Christiana” wiele miejsca poświęca refleksji nad kondycją współczesnego, polskiego teatru. Ta gorzka i zasmucająca analiza sprowokowana została wydarzeniami, które w połowie listopada miały miejsce w krakowskim Starym Teatrze. Część publiczności, oburzona obscenicznymi fragmentami przedstawienia Do Damaszku zdecydowała się opuścić widownię. Reżyser przedstawienia – Jan Klata – pożegnał protestujących widzów słowami: „Wynoście się!”. W odpowiedzi na te wydarzenia, na łamach „PCh”, Kazimierz Braun („Spór o Teatr Narodowy”) oraz Jerzy Wolak („Narodowy – nie państwowy”) zastanawiają się na czym, we współczesnej Polsce polega, a na czym polegać powinna, rola teatru narodowego, prezentującego widzom klasykę polskiej literatury. Łukasz Karpiel rozmawia z Tomaszem Żakiem – reżyserem i twórcą niezależnego teatru „Nie Teraz”. Zapytany o sztukę, która narusza granice, Żak mówi jednoznacznie: – Nie ma w sztuce wolności absolutnej. Gdybyśmy tak uznali, to doszlibyśmy do swoistego teatru absurdu, do takiej sytuacji, w której artysta bezkarnie będzie nas obrażał – nasze poczucie etyki i uczucia religijne oraz naszą estetykę, ukształtowaną na obiektywnych kanonach piękna.

Tematem przewodnim najnowszego numeru dwumiesięcznika „Polonia Christiana” jest stulecie Wielkiej Wojny, czyli setna rocznica wybuchu pierwszej wojny światowej. Jerzy Wolak nazywa dwudziesty wiek „stuleciem piekła” i pisze, że wybuch wojny był „apokaliptycznym znakiem” zwiastującym nadejście dramatycznego okresu historycznego („1914-2014 – stulecie piekła”). Grzegorz Kucharczyk nazywa lata 1914-1918 „czasem apokalipsy”, zwracając szczególną uwagę na niespotykaną w żadnej z dotychczasowych wojen, ogromną liczbę ofiar ludzkich („1914-1918 – Czas Apokalipsy”). Jacek Bartyzel w artykule „Gotyckie sklepienie Europy rozbite kilofem demokracji” dokładnie przypomina polityczne i przede wszystkim ideowe interesy każdej ze stron biorących udział w tym konflikcie zbrojnym. Roman Kochnowski, politolog z krakowskiego Uniwersytetu Pedagogicznego mówi zaś w udzielonym wywiadzie, że to właśnie „upadek monarchii utorował drogę totalitaryzmom”, które nieodwracalnie zmieniły bieg dwudziestowiecznej historii Europy.

W numerze przeczytać można także wywiad z JE księdzem biskupem Wiesławem Meringiem oraz inne, bardzo interesujące teksty:          

– o Rosji, która wykorzystuje swoje bogate zasoby gazu, by znów stać się politycznym imperium (Maria Przełomiec, „Energetyczny szantaż”);

– o tym, że w Polsce, rzekomo demokratycznej, władze nie liczą się ze zdaniem obywateli (Krystian Kratiuk, „Obywatelskie znaczy posłuszne”);

– o tym, z jakich źródeł finansowane są organizacje feministyczne, wspierające homoseksualistów i filozofię gender (Monika Kacprzak, „Kto finansuje ideologiczną truciznę”);

– o stanowisku Kościoła wobec rzekomych objawień Matki Bożej (Kajetan Rajski, „Mity Medjugorie”).

Polecamy tę lekturę!

Styczniowo-lutowy numer „Polonia Christiana” jest już dostępny w salonach prasowych Empik, Ruch, Inmedio, Garmond, Kolporter, a także prenumeracie.

Więcej informacji znaleźć można na stronie internetowej: http://pismo.poloniachristiana.pl/ oraz na facebookowym profilu pisma: https://www.facebook.com/PoloniaChristiana

]]> http://niepoprawneradio.pl/?feed=rss2&p=6275 1 http://niepoprawneradio.pl/?p=6267 http://niepoprawneradio.pl/?p=6267#respond Fri, 20 Sep 2013 16:37:57 +0000 http://niepoprawneradio.pl/?p=6267 Polonia Christiana: Komu zależy na rewolucji w Kościele?

Historia romansu proboszcza z Jasienicy z liberalnymi mediami to nie pierwszy bolesny przypadek
w ostatnich latach. Schemat jest zwykle podobny – na autorytet w sprawach Kościoła lansuje się kapłana, który zbłądził w swych rozważaniach, odstawiając najpewniej na półkę Pismo Święte, Katechizm, dzieła świętych i Ojców Kościoła, a chwytając w ręce popularny dziennik lub pilot od telewizora – pisze na łamach dwumiesięcznika „Polonia Christiana” Krystian Kratiuk. Wrześniowo – październikowy numer pisma trafił właśnie do sprzedaży.

W otwierającym numer tekście „Księża z księżyca” Krystian Kratiuk przytacza sylwetki duchownych, którzy ulegli fascynacji liberalnymi mediami, dobrze poczuli się w roli bywalców anten, chętnie i głośno sprzeciwiają się nauce Kościoła i krytykują decyzje kościelnych hierarchów. Schemat „flirtu” bywa podobny. Ksiądz taki mówi zwykle dokładnie to, co chcą usłyszeć jego nowi „przyjaciele” – dziennikarze, często ci najbardziej znani. Zagubiony kapłan poświęca naukę Kościoła na ołtarzu popularności i przez czas jakiś grzeje się w pozornym blasku telewizyjnej, czy radiowej sławy. Gdy zaś przestaje być potrzebny mediom, te albo go puszczają, albo wykorzystują jedynie do szkalowania innych duchownych – pisze Kratiuk.

Maciej Grabysa i Michał Król, autorzy filmu „Być Koptem” opowiadają o dramatycznej sytuacji wyznawców Chrystusa żyjących w krajach arabskich. W rozmowie zatytułowanej „Tragedia Koptów, aplauz Zachodu” mówią: Prześladowanie chrześcijan to wielki temat, który ze względu na obowiązującą poprawność polityczną wydaje się być celowo pomijany w mainstreamowych mediach. Ktoś porównał milczenie wobec prześladowań chrześcijan do milczenia amerykańskich Żydów podczas II wojny światowej wobec dramatu, jaki w tym czasie dotykał ich europejskich braci.

Najnowszy numer „Polonia Christiana” poświęcony jest Żołnierzom Wyklętym, autorzy kolejnych tekstów przywołują ich losy i sylwetki. Leszek Żebrowski przypomina, jak w PRL niszczono pamięć Niezłomnych („Prawda przebija się powoli”), Jerzy Wolak w artykule „Ostatni żołnierze drugiej wojny światowej” przedstawia dramat żołnierzy, którzy nie chcieli podporządkować się powojennej, komunistycznej rzeczywistości, Jarosław Szarek opisuje „Historyczną schizofrenię” III RP – w wielu polskich miastach ulice noszące imię Żołnierzy Wyklętych krzyżują się z ulicami upamiętniającymi ich oprawców. Krzysztof Gędłek szuka odpowiedzi na pytanie, dlaczego współczesna młodzież tak mocno zafascynowała się sylwetkami Niezłomnych („Odzyskiwanie pamięci”), a Kajetan Rajski rozmawia z Andrzejem Pityńskim – synem jednego z Żołnierzy Wyklętych („O Polskę wolną i niepodległą, bez komuny i jej sługusów”).

W numerze także:

– Grzegorz Pabijan, koordynator inicjatywy „Nie wstydzę się Jezusa” tłumaczy, dlaczego Agnieszka Radwańska została wykluczona z grona ambasadorów akcji,

– dr Joseph Nicolosi, amerykański psychoterapeuta, opowiada o skutecznej terapii homoseksualizmu,

– Natalia Dueholm tropi szatańskie motywy na katolickich uniwersytetach,

-a Sławomir Skiba opowiada, do jakich refleksji może skłonić Polaka podróż na Białoruś.

Dwumiesięcznik „Polonia Christiana” ukazuje się od 2008 roku. Wydawcą pisma jest Stowarzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im. Ks. Piotra Skargi z Krakowa. Aktualny nakład „PCh” to 27 tysięcy egzemplarzy. Około 30% nakładu jest dostępna w salonach prasowych Empik, Ruch, Inmedio, Garmond, Kolporter. Pozostała część nakładu jest rozprowadzana bezzwrotnie wewnętrznymi kanałami Stowarzyszenia oraz w prenumeracie.   Więcej informacji znaleźć można na stronie internetowej: http://pismo.poloniachristiana.pl/ oraz na facebookowym profilu pisma: https://www.facebook.com/PoloniaChristiana