Sejm uchwalił likwidację Akademii Kopernikańskiej i Szkoły Głównej Mikołaja Kopernika

W środę 9 lipca 2025 roku Sejm Rzeczypospolitej Polskiej podjął decyzję o likwidacji dwóch uczelni wyższych: Akademii Kopernikańskiej oraz Szkoły Głównej Mikołaja Kopernika. Ustawa, przyjęta podczas posiedzenia parlamentarnego, kończy działalność obu instytucji, które powstały z inicjatywy prezydenta Andrzeja Dudy. Decyzja ta wywołała szeroką dyskusję na temat przyszłości szkolnictwa wyższego w Polsce oraz kierunków rozwoju nauki i edukacji akademickiej w kraju. Szczegóły dotyczące procesu legislacyjnego oraz motywacje ustawodawców zostały przedstawione podczas obrad Sejmu, a informacje o likwidacji pochodzą z oficjalnych źródeł rządowych i zostały opublikowane przez portal Nauka w Polsce.

Decyzja Sejmu o likwidacji uczelni – przebieg głosowania i podstawy prawne

9 lipca 2025 roku Sejm RP uchwalił ustawę przewidującą likwidację Akademii Kopernikańskiej oraz Szkoły Głównej Mikołaja Kopernika. Podczas środowego posiedzenia parlamentu posłowie zdecydowali o formalnym zakończeniu działalności obu uczelni, które działały od kilku lat na polskim rynku edukacyjnym. Ustawa reguluje szczegółowo proces wygaszania działalności oraz określa zasady przeniesienia zarówno studentów, jak i pracowników do innych jednostek akademickich lub instytucji badawczych.

Podczas debaty sejmowej podkreślano, że Akademia Kopernikańska oraz Szkoła Główna Mikołaja Kopernika zostały powołane na podstawie wcześniejszych aktów prawnych z inicjatywy prezydenta Andrzeja Dudy. Ustawodawcy argumentowali, że zmiany są konieczne ze względu na aktualne potrzeby systemu szkolnictwa wyższego oraz efektywność wykorzystania zasobów edukacyjnych i naukowych. Jak informuje portal Nauka w Polsce, ustawa dokładnie opisuje harmonogram wygaszania uczelni oraz przewiduje mechanizmy ochrony praw studentów i pracowników, gwarantując im możliwość kontynuacji nauki i zatrudnienia w innych jednostkach.

Geneza powstania uczelni i ich rola w polskim systemie szkolnictwa wyższego

Akademia Kopernikańska oraz Szkoła Główna Mikołaja Kopernika zostały utworzone na mocy aktów prawnych zapoczątkowanych przez prezydenta Andrzeja Dudę. Ich powstanie wpisywało się w szerszy plan reformy szkolnictwa wyższego, który miał na celu rozwój nowoczesnych kierunków naukowych oraz podniesienie konkurencyjności polskich uczelni na arenie międzynarodowej.

Obie instytucje były postrzegane jako innowacyjne ośrodki edukacji i badań naukowych, które miały wprowadzać nowatorskie programy kształcenia, odpowiadające dynamicznie zmieniającym się potrzebom rynku pracy i rozwojowi technologii. Według portalu Nauka w Polsce, Akademia Kopernikańska oraz Szkoła Główna Mikołaja Kopernika skupiały się na interdyscyplinarnych projektach badawczych oraz współpracy z sektorem prywatnym, co miało sprzyjać transferowi wiedzy i wsparciu rozwoju gospodarki opartej na innowacjach.

Reakcje środowiska akademickiego i perspektywy na przyszłość

Decyzja o likwidacji obu uczelni spotkała się z mieszanymi reakcjami w środowisku naukowym. Chociaż szczegółowe wypowiedzi ekspertów nie zostały jeszcze szeroko opublikowane, można przewidywać, że temat będzie przedmiotem dalszych debat na poziomie akademickim i administracyjnym. Proces wygaszania uczelni wymagać będzie sprawnej koordynacji działań ze strony władz oraz zapewnienia ciągłości kształcenia dla obecnych studentów, którzy muszą mieć zagwarantowaną możliwość dokończenia studiów bez zakłóceń.

Jak podaje portal Nauka w Polsce, dalsze kroki legislacyjne i organizacyjne będą uważnie monitorowane przez odpowiednie ministerstwa, które mają przygotować plan wsparcia dla zaangażowanych osób – zarówno studentów, jak i kadry naukowej oraz administracyjnej. W planach jest m.in. oferowanie pomocy przy znalezieniu nowych miejsc pracy oraz zapewnienie możliwości przeniesienia do innych uczelni, aby zminimalizować negatywne skutki tej decyzji.

Likwidacja Akademii Kopernikańskiej i Szkoły Głównej Mikołaja Kopernika to ważny moment dla polskiego szkolnictwa wyższego, który stawia przed nami nowe wyzwania i zachęca do przemyślenia, jak najlepiej dostosować edukację do zmieniającej się rzeczywistości społeczno-gospodarczej.