SpaceX przygotowuje nowy booster Super Heavy Block 3 do lotów Starship

SpaceX przyspiesza prace nad nowym boosterem Super Heavy Block 3, który ma być pierwszym stopniem rakiety Starship — największego i najbardziej zaawansowanego pojazdu orbitalnego na świecie. Obecnie konstrukcja Block 3 znajduje się na etapie intensywnej budowy i przygotowań, a firma dysponuje już czterema wyprodukowanymi boosterami, w tym dwoma z poprzedniej generacji Block 2, które czekają na testy. Zgłoszenia do Federalnej Administracji Lotnictwa (FAA) ujawniają, że nowy booster może osiągnąć aż 150 metrów wysokości i zostać wyposażony w do 35 silników Raptor, co stanowi znaczący krok w rozwoju programu Starship.

Program Starship ma ambicję stworzenia w pełni wielokrotnego użytku systemu rakietowego o rekordowej ładowności, który zrewolucjonizuje dostęp do przestrzeni kosmicznej. SpaceX planuje przeprowadzić w 2025 roku aż 25 startów, a ostatnie testy kriogeniczne i statyczne odpalenia silników potwierdzają, że firma robi realne postępy w przygotowaniach do lotów orbitalnych z nowymi boosterami.

Aktualny stan prac nad boosterem Super Heavy Block 3

Na dzień 14 lipca 2025 roku SpaceX kontynuuje prace nad nowym boosterem Super Heavy Block 3, który jest obecnie w fazie budowy. Firma przygotowuje sprzęt oraz technologie niezbędne do przyszłych startów orbitalnych. W zasobach SpaceX znajdują się już cztery wyprodukowane boostery: dwa z nich to niewykorzystane egzemplarze generacji Block 2, a wśród pozostałych jest Booster 14 — pierwszy użyty Super Heavy booster, który odegrał istotną rolę w wczesnych etapach testów.

Zgodnie z informacjami zawartymi w zgłoszeniach do FAA, nowy booster Block 3 ma osiągnąć imponującą wysokość około 150 metrów. Może być wyposażony w maksymalnie 35 silników Raptor, co czyni go największym tego typu urządzeniem na świecie pod względem napędu i rozmiarów. Jak podaje SpaceX Starship – Wikipedia, wysokość 150 metrów odpowiada najnowszej konfiguracji rakiety Starship, a Block 3 jest naturalną kontynuacją rozwoju tej konstrukcji, mającą na celu zwiększenie efektywności i niezawodności systemu.

Postępy testowe i techniczne przygotowania

W lutym 2025 roku Booster 16 przeszedł pomyślnie test kriogeniczny, który jest niezwykle ważnym etapem weryfikacji wytrzymałości i szczelności konstrukcji poddawanej ekstremalnym temperaturom ciekłego paliwa. Ten test potwierdził, że booster jest gotowy do dalszych prób i lotów.

6 czerwca 2025 roku SpaceX przeprowadziło statyczny test odpalenia silników nowego boostera, który trwał 8 sekund. Test ten potwierdził prawidłowe działanie napędu oraz stabilność całego systemu podczas pracy silników, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności startów orbitalnych.

Wcześniejsze testy, takie jak lot testowy z 18 listopada 2023 roku, umożliwiły firmie wprowadzenie istotnych zmian w systemie gaszenia pożaru Super Heavy. Modyfikacje te zwiększyły bezpieczeństwo operacji i zmniejszyły ryzyko awarii podczas startów i lądowań boosterów.

Ponadto SpaceX zaprezentowało nowy projekt układu transferu paliwa, znany jako „tubo de transferência de combustível”. Ta innowacja może znacząco poprawić efektywność tankowania boosterów oraz usprawnić operacje logistyczne, co jest istotne zwłaszcza przy planowanej intensywności startów.

Perspektywy i plany startów w 2025 roku

SpaceX zapowiada, że w 2025 roku przeprowadzi aż 25 startów rakiety Starship, co świadczy o rosnącej gotowości i intensyfikacji działań firmy na polu eksploracji kosmosu. Program Starship ma na celu stworzenie w pełni wielokrotnego użytku pojazdu orbitalnego o największej ładowności, zdolnego do przewozu zarówno załóg, jak i dużych ładunków na orbitę oraz poza nią.

Block 3, będący najnowszą wersją boostera Super Heavy, jest kluczowy dla realizacji tych ambitnych planów. Chociaż konstrukcja wciąż pozostaje w fazie rozwoju i testów, sukcesy w przeprowadzonych testach kriogenicznych i statycznych odpaleniach silników pozwalają na dalsze przygotowania do lotów orbitalnych.

Prace nad Block 3 idą naprzód, a firma uczy się na dotychczasowych doświadczeniach, by usprawnić zarówno samą konstrukcję, jak i proces startów. W efekcie powstaje system, który ma być nie tylko niezawodny, ale też na tyle ekonomiczny, by regularnie wysyłać misje w kosmos — zarówno te komercyjne, jak i naukowe.