Studentka odkrywa najcięższe jądro rozpadające się emisją protonu

Henna Kokkonen, studentka Uniwersytetu w Jyväskylä, dokonała przełomowego odkrycia w dziedzinie fizyki jądrowej, identyfikując najcięższe znane jądro atomowe rozpadające się przez emisję protonu. W 2025 roku udało jej się zarejestrować izotop astatu-188, który stanowi pierwszy przypadek tego typu rozkładu od niemal trzech dekad. To wyjątkowe znalezisko poszerza naszą wiedzę o krótkotrwałych, egzotycznych izotopach, dostarczając nowych danych o strukturze jąder atomowych i rzadkich procesach ich rozpadu.

Odkrycie zostało potwierdzone w trakcie zaawansowanych eksperymentów prowadzonych na Uniwersytecie w Jyväskylä. Jądro astatu-188 powstało w wyniku reakcji fuzji-ewaporacji, co wymagało precyzyjnej kontroli warunków laboratoryjnych i zastosowania nowoczesnych technik badawczych. To osiągnięcie stanowi istotny krok w badaniach nad fizyką jądrową i może mieć wpływ na dalsze eksperymenty dotyczące właściwości atomów.

Przełomowe odkrycie studentki Henna Kokkonen

Henna Kokkonen, młoda badaczka z Uniwersytetu w Jyväskylä, zidentyfikowała najcięższe jądro atomowe, które ulega rozpadowi poprzez emisję protonu – izotop astatu-188. To jądro zawiera 85 protonów i 103 neutrony, co czyni je najmasywniejszym znanym jądrem tego typu od niemal 30 lat. Jak podaje portal onet.pl, poprzednim rekordzistą w tej kategorii był bizmut-185, który do tej pory uchodził za najcięższy izotop rozpadający się emisją protonu.

Odkrycie Kokkonen jest zatem przełomem w dziedzinie fizyki jądrowej, gdyż pozwala na uzupełnienie luki w wiedzy dotyczącej rozpadów protonowych w ciężkich jądrze atomowym. Emisja protonu to rzadkie zjawisko, które wymaga wyjątkowo czułych narzędzi i precyzyjnych metod badawczych, co dodatkowo podkreśla wagę osiągnięcia studentki.

Metoda powstania i znaczenie odkrycia

Izotop astatu-188 powstał w wyniku reakcji fuzji-ewaporacji, podczas której cel wykonany ze srebra został bombardowany strumieniem jonów strontu-84. W efekcie tej reakcji powstało wzbudzone jądro, które następnie uległo emisji protonu, ujawniając swoją krótkotrwałą i egzotyczną naturę. Ten proces jest niezwykle rzadki i trudny do zaobserwowania, co sprawia, że odkrycie Kokkonen jest wyjątkowe na tle dotychczasowych badań.

Eksperci zwracają uwagę, że obserwacja emisji protonu w tak ciężkim jądrze jest znaczącym krokiem w badaniu właściwości egzotycznych izotopów. Zjawisko to dostarcza cennych informacji o strukturze jądra atomowego i mechanizmach rozpadów, które są kluczowe dla rozwoju teorii jądrowych oraz potencjalnych zastosowań w nauce i technologii.

Kontekst historyczny i naukowy odkrycia

Ostatnim znanym przypadkiem tak ciężkiego jądra rozpadającego się emisją protonu był bizmut-185, co również potwierdza portal onet.pl. Od tamtej pory upłynęło niemal 30 lat bez podobnych obserwacji, co pokazuje, jak rzadkie i trudne do zarejestrowania są tego typu rozpadły.

Badania prowadzone na Uniwersytecie w Jyväskylä, w ramach których dokonano tego odkrycia, wpisują się w szerszy kontekst badań nad egzotycznymi, krótkotrwałymi izotopami. Rozszerzają one naszą wiedzę o granicach stabilności jąder atomowych i mechanizmach ich rozpadu, co ma fundamentalne znaczenie dla fizyki jądrowej i może wpłynąć na przyszłe eksperymenty w tej dziedzinie.

Badania Henna Kokkonen pokazują, jak ważny wkład w naukę mają młodzi badacze, a jednocześnie otwierają nowe perspektywy na zgłębianie rzadkich procesów jądrowych, które dotąd pozostawały w dużej mierze tajemnicą.